smuiken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  smuiken    (hulp, bestand)
• IPA: /smœʏkə(n)/

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
smuiken	smuikend
[1] smuik
[3] smuikerij

Woordafbreking

• smui·ken

Woordherkomst en -opbouw

• [1] [2] van het Middelnederlands smoken

erfwoord afkomstig van : Middelnederlands: smieken, smuken “roken” Germaans: *smeuka-, (nultrap) *smuka- “roken”

Verwant in Germaans: West: Engels: smoke “roken” (Angelsaksisch: smēocan), Middelhoogduits: smiegen “inkruipen”

• [3] [4] van het Middelnederlands smuken

erfwoord afkomstig van : Middelnederlands: smuken, smugen “stiekem of gluiperig handelen” Germaans: *smeuHga-, (nultrap) *smuHga- “kruipen” “kruipen” Indo-Europees: *sméuHgh, *smuHgh-é-

Verwant in Germaans: West: Angelsaksisch: smūgan “kruipen”, Middelhoogduits: smiegen “inkruipen” Noord: IJslands: smjúga “kruipen”, Zweeds: smyga “wegglippen”, Faeröers: smúgva “wegkruipen” (Oudnoords: smjúga “doorheen kruipen”)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
smuiken	smuikte	gesmuikt
zwak -t	volledig

Werkwoord

smuiken

1. misten, motregenen
2. (verouderd) smeulen
3. (verouderd) sluipen, zich verborgen houden, smokkelen
4. (verouderd) smullen

Afgeleide begrippen

• [3] besmuikt
• [3] smokkelen

Verwante begrippen

• smuigen

Gangbaarheid

• Het woord smuiken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.