uitroeping

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitroeping    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·roe·ping

Woordherkomst en -opbouw

• afleiding van naamwoord van handeling van uitroepen met het achtervoegsel -ing

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	uitroeping	uitroepingen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de uitroeping v

1. luide openbare verkondiging van iets

   ▸ Hij dacht in den eerste, dat de Priester hem had bedrogen en tot bode van een schrikkelijk nieuws gebruikt had, maar wanneer hij de inhoud gans kende verging dit vermoeden; hij bleef enige ogenblikken aan zijn onvoorzichtige uitroeping denken, en sprak niet.

   ▸ " Bij die uitroeping verliet hij de stoet, en liep naar zijn mannen; deze ontvingen hem met galmende gelukwensingen, en hielden niet op, door allerlei kreten, hun vreugde te kennen te geven.

Synoniemen

• verkondiging

Gangbaarheid

• Het woord uitroeping staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.