terwilen

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  ter vz  en  wile zn 

Bijwoord

terwilen, terwile, ter wile

1. terstond, onmiddellijk, meteen

   «Doen verstont hi ter wilen,»

   Toen verstond hij [ze] meteen,

2. ~ dat, ~ als: in de tijd dat, terwijl

   «Dor die ontsprekelike vruecht,
   Daer hu gheist in was verhuecht,
   Terwile als hu ende niement el
   Biden archangel Gabriel
   Was gheboodsceipt, maeghet scone,
   Dat ghi ontfinct den Gods zone»

   Door de onuitsprekelijke vreugde
   waar uw geest zich in verheugt
   terwijl u en niemand anders
   uitziet naar de aartsengel Gabriel
   werd gemeld, schone maagd
   dat gij de zoon Gods zoudt ontvangen

Voegwoord

terwilen

1. terwijl

Opmerkingen

• Het voegwoord is ontstaan door weglating van dat of als