taboe

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  taboe    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ta·boe

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘verboden, verbod’ voor het eerst aangetroffen in 1847

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	taboe	taboes
verkleinwoord	taboetje	taboetjes

Zelfstandig naamwoord

taboe o

1. een binnen de heersende cultuur algemeen aanvaard moreel verbod; iets dat onbespreekbaar of ondenkbaar is

   • Daar rust een zwaar taboe op. 
   • Onderzoek doen naar individuele, aangeboren ‘afwijkingen’ was eind jaren zeventig van de twintigste eeuw zo goed als taboe  

Afgeleide begrippen

• taboesfeer, taboevoedsel

Vertalingen

    1. een algemeen aanvaard moreel verbod; iets dat onbespreekbaar of ondenkbaar is   

Duits: Tabu (de) o Engels: taboo (en)

Frans: tabou (fr) m Spaans: tabú (es) m

	stellend
onverbogen	taboe
verbogen
partitief	taboes

Bijvoeglijk naamwoord

taboe

1. ongepast om te gebruiken, te doen of over te spreken

Gangbaarheid

• Het woord taboe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "taboe" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.