snottebel

Nederlands

[2] man met snottebel

Uitspraak

• Geluid:  snottebel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• snot·te·bel

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  snot zn  en  bel zn  met het invoegsel -e- 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	snottebel	snottebellen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de snottebel v / m

1. een niet al te nette of deftige vrouw
2. snot dat zichtbaar uit de neus komt

   • Als kind werd hij gepest. Ik had een grote bos krullen en altijd een snottebel. Ze noemden me snottebos. 
   • Eerst nam Hermie je tamelijk lang en afkeurend van boven tot onder in zich op. Een ongemakkelijke ervaring. Dan stelde ze een vraag, bijvoorbeeld „Wat ga je doen?” Ze had een zeurend stemgeluid, nasaal. De arme hond zat lijdzaam zijn lot te ondergaan. Wanneer je dan, een snottebel ophalend, antwoordde: „Me moeder is boodschappen vergeten.” Dan smiespelde ze met je mee terwijl je sprak. Alsof ze heus al wel wist dat je moeder boodschappen was vergeten.  
   • Waarom is het ongemakkelijk om een mens te aaien? Nee, kom nu niet aanzetten met baby's of peuters met snottebel en een geschaafde knie. Want dat is nooit ongemakkelijk. 

Synoniemen

• [1] lellebel, slons
• [2] neusvocht, snot

Vertalingen

    2. neusvocht druipend uit de neus   

Engels: snot (en)

Gangbaarheid

• Het woord snottebel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snottebel" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.