reject

Engels

Uitspraak

• Geluid:
  •  reject (VK)    (hulp, bestand) (ww.)
  •  reject (VK)    (hulp, bestand) (zn.)

Woordherkomst en -opbouw

• Bekend sinds de 15e eeuw.; van Middelengels rejecten (< Latijn rēiectus), dat in de plaats was gekomen van Angelsaksisch aweorpan.

vervoeging
onbepaalde wijs	to  reject
he/she/it	rejects
verleden tijd	rejected
voltooid deelwoord	rejected
onvoltooid deelwoord	rejecting
gebiedende wijs	reject

Werkwoord

reject

1. overgankelijk afkeuren
2. overgankelijk afwijzen, verwerpen
3. overgankelijk, (medisch) afstoten [3]

Synoniemen

• [2] rebuff, repel

Afgeleide begrippen

• rejection

enkelvoud	meervoud
reject	rejects

Zelfstandig naamwoord

reject

1. iets wat/iemand die wordt afgekeurd