recapituleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  recapituleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·ca·pi·tu·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘samenvattend herhalen’ voor het eerst aangetroffen in 1567
• afgeleid van het Franse récapituler (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
recapituleren	recapituleerde	gerecapituleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

recapituleren

1. overgankelijk de belangrijkste punten samenvatten

   • Aan het begin van het college recapituleerde de inhoud van het vorige college. 

Synoniemen

• recappen

Afgeleide begrippen

• recapitulatie

Vertalingen

    1.   

Frans: récapituler (fr)

Spaans: recapitular (es)

Gangbaarheid

• Het woord recapituleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "recapituleren" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.