puffen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  puffen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpʏfə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• puf·fen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘blazen’ voor het eerst aangetroffen in 1481
• ww: van Middelnederlands puffen, klanknabootsing
• zn: puf met de uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
puffen	pufte	gepuft
zwak -t	volledig

Werkwoord

puffen

1. inergatief bij herhaling een kleine hoeveelheid gas uitstoten
   1. (bij mensen) lucht uitblazen wegens benauwdheid

      ▸ In Nederland is het warm, maar in Frankrijk en Spanje is het warmer, warmst. De hittegolven slaan toe in Zuid-Europa en toeristen puffen en zweten erop los. Hoe wapen je je onderweg naar je vakantiebestemming tegen de verzengende hitte? En hoe zorg je ervoor dat je koel blijft op de camping? NU.nl vroeg het enkele deskundigen.

   2. (bij mensen) stotend ademhalen tijdens het bevallen van een kind of als onderdeel van zwangerschapsgymnastiek
   3. (bij mensen) rook uitblazen bij het roken van tabak
   4. (bij mensen) een inhalator gebruiken
   5. (bij voertuigen en apparaten met motoren en stoommachines) met een regelmatig geluid uitlaatgassen uitstoten
2. overgankelijk (verouderd) zich niks aantrekken van, trotseren

Zelfstandig naamwoord

puffen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord puf

Gangbaarheid

• Het woord puffen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "puffen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• klanknabootsing

Werkwoord

puffen

1. lucht uitblazen van benauwdheid