predicatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  predicatief    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌpredikaˈtif/

Woordafbreking

• pre·di·ca·tief

Woordherkomst en -opbouw

• via het Frans prédicatif of rechtstreeks uit het Latijn praedicativus; op te vatten als afleiding van predicaat met het achtervoegsel -ief

	stellend
onverbogen	predicatief
verbogen	predicatieve

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	predicatief	predicatiever	predicatiefst
verbogen	predicatieve	predicatievere	predicatiefste
partitief	predicatiefs	predicatievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

predicatief

1. (taalkunde) als naamwoordelijk deel van het gezegde

   • Je kunt een bijvoeglijk naamwoord als "lief" zowel predicatief ("een kind dat lief is") als attributief ("een lief kind") gebruiken. 

Antoniemen

• attributief

Vertalingen

    1.   

Duits: prädikativ (de) Engels: predicative (en) Frans: attributif (fr) Grieks: κατηγορηματικός (el) (katigorimatikós)

Italiaans: predicativo (it) Portugees: predicativo (pt) Spaans: predicativo (es)

Gangbaarheid

• Het woord predicatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "predicatief" herkend door:

80 %	van de Nederlanders;
81 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.