pleiade

Uit WikiWoordenboek
Andere schrijfwijzen Niet te verwarren met: plejadePlejaden, Pléiade
Een schilderij uit 1884 van Bouguereau op Wikipedia (nl) dat Merope, de "verloren" pleiade afbeeldt.

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • plei·ade
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord pleiade pleiaden
verkleinwoord - -

Eigennaam

pleiade v

  1. (mythologie) (Griekenland) elk van de zeven dochters van Atlas en Pleione, die de godin Artemis vergezelden en van Zeus een veilige plaats aan de hemel hadden gekregen
     Daar wees Aeneas de koning erop dat zij verre verwanten waren. Hij was zelf een nazaat van Dardanos, een zoon van de pleiade Electra en een kleinzoon van Atlas , terwijl Evander op zijn beurt afstamde van Mercurius , een zoon van de pleiade Maia en bijgevolg ook een kleinzoon van Atlas.[2]
Afgeleide begrippen
Hyperoniemen
Hyponiemen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Bronlink geraadpleegd op 7 december 2020 Weblink bron “Romeinse sagen en legenden: schatkamer van kunst en taal” (2008), Omnibook, Kampen, ISBN 9789077942352, p. 59