plagiaat
Uiterlijk
- pla·gi·aat
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘letterdieverij’ voor het eerst aangetroffen in 1872 [1]
- afgeleid van plagiëren met het achtervoegsel -aat [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | plagiaat | plagiaten |
verkleinwoord | - | - |
- het overnemen van andermans werk en dat laten doorgaan voor eigen werk
- Het woord plagiaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plagiaat" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "plagiaat" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ plagiaat op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be