pinkelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  pinkelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈpɪŋkələ(n)/

Woordafbreking

pin·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wegslaan van een puntig houtje met een stok’ voor het eerst aangetroffen in 1883
• frequentatief gevormd uit pinken met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
pinkelen	pinkelde	gepinkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

pinkelen

1. knipperen met de ogen

   • Inger pingelde tegen de zon. 

2. flikkeren

   • Ik kijk naar de klare morgenhemel waar nog een paar sterren pinkelen, en lach. 

Gangbaarheid

• Het woord pinkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "pinkelen" herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
67 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.