orbitaal

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  orbitaal    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɔrbiˈtal / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• or·bi·taal

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Latijnse orbita (baan (van hemellichaam)) met het achtervoegsel -aal

Bijvoeglijk naamwoord

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	orbitaal	orbitaler	orbitaalst
verbogen	orbitale	orbitalere	orbitaalste
partitief	orbitaals	orbitalers	-

orbitaal

1. (medisch) met betrekking tot de oogkas
2. de omloop (van een satelliet) betreffend

Hyponiemen

• atoomorbitaal

Vertalingen

    1.   

Engels: orbital (en) Galicisch: orbital (gl)

Spaans: orbital (es)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	orbitaal	orbitalen
verkleinwoord	orbitaaltje	orbitaaltjes

Zelfstandig naamwoord

de orbitaal m

1. (natuurkunde) (scheikunde) een staand golfpatroon zoals een elektron dat vormt in ingevangen toestand rond een atoomkern

   • In goudatomen in de grondtoestand worden s-, p-, d- en f-orbitalen aangetroffen. 

Gangbaarheid

• Het woord orbitaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "orbitaal" herkend door:

45 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.