koine

Niet te verwarren met: Koine

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koine    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkɔjnɛ / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• koi·ne

Woordherkomst en -opbouw

• van Oudgrieks κοινή (koinè), vrouwelijke vorm van κοινός (koinós) "algemeen"; kort voor κοινή διάλεκτος (koinè diálektos) "algemeen dialect"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koine	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de koine v / m

1. (taalkunde) algemene omgangstaal tussen mensen die verschillende moedertalen of dialecten spreken

   • Of worden alle teksten - van gebruiksaanwijzingen tot romans - tegen die tijd rechtstreeks geschreven in een lingua franca of een koine die net zo goed een soort steenkolenengels als een soort met het Latijnse alfabet gespeld steenkolenchinees kan zijn? 

Synoniemen

• lingua franca

Verwante begrippen

• voertaal

Gangbaarheid

• Het woord koine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koine" herkend door:

11 %	van de Nederlanders;
10 %	van de Vlamingen.

De schrijfwijze "koinè" werd in dit onderzoek door 15 % van de Nederlanders en 5 % van de Vlamingen herkend, hoewel dit nooit een officiële spelling is geweest.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.