historia

Noors

Woordafbreking

• his·to·ria

Zelfstandig naamwoord

historia, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van historie

Schrijfwijzen

• historien, m

Nynorsk

Woordafbreking

• his·to·ria

Zelfstandig naamwoord

historia, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van historie

Zelfstandig naamwoord

historia

1. verouderde spelling of vorm van historie tot 2012

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van historie, v

Spaans

Uitspraak

• IPA: /isˈto.ɾja/

Woordafbreking

• his·to·ria

enkelvoud	meervoud
historia	historias

Zelfstandig naamwoord

historia v

1. geschiedenis
2. verhaal, historie
3. verleden

Synoniemen

• [3]: pasado