fragmenteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  fragmenteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• frag·men·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse fragmenter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
fragmenteren	fragmenteerde	gefragmenteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

fragmenteren

1. (overgankelijk) in kleine brokstukken uiteen doen vallen

   De botsing van de Afrikaanse en Euraziatische plaat fragementeerde dit gebergte in drie delen.

2. (ergatief) in kleine brokstukken uiteenvallen

   De harde schijf is gefragmenteerd.

   fragmenteren bij Woordenboek der Nederlandse taal (1500 tot ...)

Afgeleide begrippen

• defragmentatie, fragmentatie, fragmentering

Antoniemen

• defragmenteren

Vertalingen

    1.   

Frans: fragmenter (fr)

Spaans: fragmentar (es)