foon

Nederlands

Niet te verwarren met: -foon

Uitspraak

• Geluid:  foon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• foon

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Grieks, in de betekenis van ‘eenheid van geluid’ voor het eerst aangetroffen in 1939

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	foon	fonen foons
verkleinwoord	foontje	foontjes

Zelfstandig naamwoord

foon

1. (taalkunde) klanksegment, eenheid van geluid

Verwante begrippen

• fonetiek
• phon

Vertalingen

    1. klanksegment, eenheid van geluid   

Spaans: fono (es) m

Gangbaarheid

• Het woord 'foon' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.