Naar inhoud springen

etiquette

Uit WikiWoordenboek
  • eti·quet·te
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘omgangsvormen’ voor het eerst aangetroffen in 1764 [1]
  • Ontleend aan Frans étiquette [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord etiquette -
verkleinwoord - -

de etiquettev / m [3]

  1. geheel van cultuurgebonden beleefdheidsregels en omgangsvormen
    • Volgens de etiquette moet je altijd met twee woorden spreken. Het is dus niet ja of nee maar Ja meneer, nee mevrouw. 
    • De meeste klanten komen uit de Verenigde Staten. Voor hen zijn de handschoenen een symbool van Europese elegantie en etiquette. [4] 
98 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[5]