desertie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

monument voor deserteurs in Bonn
Uitspraak
Woordafbreking
  • de·ser·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord desertie deserties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de desertiev [2]

  1. het permanent verlaten van een krijgsmacht zonder toestemming
    • ‘Marion’, zoals ze in de partij bekend staat, werd al op tweejarige leeftijd politiek actief. Voor een regiocampagne verscheen ze in 1992 op verkiezingsaffiches in de armen van haar opa, Jean-Marie Le Pen. De partijoprichter heeft in het verleden verschillende keren gezegd dat hij meer fiducie had in de politieke toekomst van Marion dan in die van Marine. Dat zijn oogappel nu, enkele dagen na de verloren presidentsverkiezingen, uit de politiek stapt, noemde hij tegenover Le Figaro „desertie”.[3] 
    • Een Nederlandse man die in de oorlog werkte voor de Sicherheitsdienst (SD) stond jarenlang op de Erelijst van Gevallenen 1940-1945, een nationaal monument met namen van onder meer verzetshelden. Dat bevestigt het Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies NIOD na onderzoek van de NOS. Jacob Adriaan Detmar (1916-1945) was een marechaussee die volgens het NIOD voor de nazi’s Joden en verzetsmensen opspoorde die ondergedoken zaten. Hij kwam op de Erelijst, omdat hij vanwege desertie door de Duitsers werd geëxecuteerd. Zijn weduwe had hem na de oorlog voor de Erelijst opgegeven. Het NIOD heeft de man inmiddels van de digitale Erelijst verwijderd. De fysieke Erelijst, die in de Tweede Kamer hangt, is te kwetsbaar om aanpassingen uit voeren. [4]  
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

90 % van de Nederlanders;
87 % van de Vlamingen.[5]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Wiktionnaire
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. NRC Peter Vermaas 10 mei 2017
  4. NRC Etienne Verschuren 2 mei 2017
  5. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be