Naar inhoud springen

deinen

Uit WikiWoordenboek
  • dei·nen
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
deinen
deinde
gedeind
zwak -d volledig
naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
deining
  • In de betekenis van ‘golven, wiegen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1618 [1]

deinen

  1. inergatief golven, rustig op en neer gaan.
    • De golven waren met het lenteweer aan het deinen. 
    • Het schip deinde rustig op de golven heen en weer. 
97 % van de Nederlanders;
88 % van de Vlamingen.[2]