declameren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  declameren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·cla·me·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voordragen’ voor het eerst aangetroffen in 1735
• afgeleid van het Franse déclamer (met het voorvoegsel de-) met het achtervoegsel -eren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
declameren	declameerde	gedeclameerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

declameren

1. overgankelijk letterkundige werken mondeling voordragen

Afgeleide begrippen

• declamatie, declamator, declamatorium, declamatrice, declamatorisch

Vertalingen

    1. letterkundige werken mondeling voordragen   

Duits: deklamieren (de) Engels: declaim (en), recite (en)

Frans: déclamer (fr), réciter (fr) Spaans: declamar (es)

Gangbaarheid

• Het woord declameren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "declameren" herkend door:

87 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.