coïteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  coïteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• coï·te·ren, co·ite·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse coïter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
coïteren	coïteerde	gecoïteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

coïteren

1. (seksualiteit) onovergankelijk (formeel) geslachtsgemeenschap hebben

Vertalingen

    1.   

Frans: coïter (fr)

Gangbaarheid

• Het woord coïteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "coïteren" herkend door:

70 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.