assonantie
Uiterlijk
- Geluid: assonantie (hulp, bestand)
- as·so·nan·tie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | assonantie | assonanties |
verkleinwoord | - | - |
de assonantie v
- (letterkunde) rijm waarin de klinkers overeenkomen bijv. bewegen - lepel
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord assonantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.