aristocraat

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lid van adellijke oligarchie’ voor het eerst aangetroffen in 1782 ^[1]
uit het Grieks^[2]

aristocraat m

1. een persoon die lid is van de aristocratie

Het woord aristocraat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aristocraat" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aristocraat	aristocraten
verkleinwoord	aristocraatje	aristocraatjes