aniline
Uiterlijk
- ani·li·ne
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘grondstof voor kleurstoffabricage’ voor het eerst aangetroffen in 1856 [1] met het achtervoegsel -ine [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | aniline | - |
verkleinwoord | - | - |
- (scheikunde) een kleurloze corrosieve vloeistof en belangrijke grondstof voor synthetische kleurstoffen, aanvankelijk vervaardigd door distillatie van indigo
- Het woord aniline staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aniline" herkend door:
37 % | van de Nederlanders; |
37 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "aniline" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ aniline op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- WikiWoordenboek:Pagina's die ISBN magische koppelingen gebruiken
- Achtervoegsel -ine in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Scheikunde in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 37 %
- Prevalentie Vlaanderen 37 %