werra
Latijn
Woordafbreking
- wer·ra
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Germaans.
Zelfstandig naamwoord
werra v
- (Middeleeuws Latijn) verwarring, oorlog
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | werra | werrae |
genitief | werrae | werrārum |
datief | werrae | werrīs |
accusatief | werram | werrās |
ablatief | werrā | werrīs |
vocatief | werra | werrae |