vindicatie
Uiterlijk
- Geluid: vindicatie (hulp, bestand)
- vin·di·ca·tie
- Naamwoord van handeling van vindiceren met het achtervoegsel -atie [1][2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | vindicatie | vindicaties |
verkleinwoord | - | - |
de vindicatie v
- terugvordering
- (verouderd) het wraak nemen
- Het woord vindicatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vindicatie" herkend door:
46 % | van de Nederlanders; |
50 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ vindicatie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be