verwijten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verwijten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·wij·ten

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verwijten	verweet	verweten
klasse 1	volledig

Werkwoord

verwijten

1. ditransitief verantwoordelijk gesteld worden voor een gemaakte fout

   • Hem werd grote arrogantie verweten. 

Zelfstandig naamwoord

verwijten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord verwijt

Gangbaarheid

• Het woord verwijten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verwijten' herkend door

100 %	van de Nederlanders
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.