verwijt

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verwijt    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈwɛit / (2 lettergrepen)

Gelijkklinkende woorden

• verweid, verweidt, verwijd, verwijdt

Woordafbreking

• ver·wijt

Woordherkomst en -opbouw

• zn: van Middelnederlands verwijt, naamwoord van handeling van  verwijten ww 
• ww:  verwijten ww  zonder de uitgang -en

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	verwijt	verwijten
verkleinwoord	verwijtje	verwijtjes

Zelfstandig naamwoord

het verwijt o

1. uiting waarin je een ander aanrekent dat die verkeerd gehandeld heeft

   ▸ De Indiase regering krijgt het verwijt dat ze de persvrijheid inperkt.

Verwante begrippen

• fout, kritiek, schuld

Werkwoord

vervoeging van
verwijten

verwijt

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van verwijten
2. gebiedende wijs van verwijten

   ▸ In een kritisch rapport verwijt de Onderzoeksraad voor Veiligheid het kabinet te weinig aandacht te hebben gehad voor de gevolgen van de coronamaatregelen.

Gangbaarheid

• Het woord verwijt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verwijt" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.