Naar inhoud springen

toit

Uit WikiWoordenboek

toit m

  1. dak; het deel dat een huis aan de bovenkant bedekt en bescherming biedt tegen het weer.


  • /tʰɔçʧ/
EnkelvoudMeervoud
onbepaaldbepaaldonbepaaldbepaald
nominatief toitan toittoitean 
genitief toite

toit v

  1. rook
    «Mar bu trice, bhiodh an toit ag èirigh gu dìreach.»
    Gewoonlijk steeg de rook recht omhoog.