Naar inhoud springen

terminate

Uit WikiWoordenboek
vervoeging
onbepaalde wijs to  terminate 
he/she/it  terminates 
verleden tijd  terminated 
voltooid
deelwoord
 terminated 
onvoltooid
deelwoord
 terminating 
gebiedende wijs  terminate 

terminate

  1. overgankelijk beëindigen, een eind aan iets maken
    «They terminated that contract some time ago.»
    Zij hebben dat contract al enige tijd geleden beëindigd.
  2. onovergankelijk uitlopen, tot een einde komen, eindigen
    «Those two corridors terminate in a dead end.»
    Die twee gangen eindigen in een doodlopend eind.
  3. eufemistisch doden