tenter
Uiterlijk
- ten·ter
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| tenter | tenters |
tenter
- een stellage waarop textiel gedroogd kan worden
to tenter
- een stuk textiel over een stellage hangen om te drogen
- ten·ter
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| tenter |
tentais |
tenté |
| eerste groep | volledig | |
tenter