opsporen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opsporen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·spo·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op  en  sporen 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opsporen	spoorde op	opgespoord
zwak -d	volledig

Werkwoord

opsporen

1. overgankelijk tot vindens toe het spoor van iets of iemand volgen

   • Ze wisten uiteindelijk toch de verdwaalde groep trekkers op te sporen. 

Gangbaarheid

• Het woord opsporen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "opsporen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.