omineus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  omineus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌomiˈnøs / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• omi·neus

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘een boos voorteken inhoudend’ voor het eerst aangetroffen in 1658
• afgeleid van omen met het achtervoegsel -eus

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	omineus	omineuzer	omineust
verbogen	omineuze	omineuzere	omineuste
partitief	omineus	omineuzers	-

Bijvoeglijk naamwoord

omineus

1. voortekenen bevattend
2. dreigend, onheilspellend, het gevoel gevend dat er iets ergs gaat gebeuren
3. veelzeggend

   • Hij kwam binnen, zweeg omineus en zij deed wat ze moest doen. 

Gangbaarheid

• Het woord omineus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "omineus" herkend door:

66 %	van de Nederlanders;
51 %	van de Vlamingen.