muiken
Uiterlijk
- mui·ken
muiken [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
muiken |
muikte |
gemuikt |
zwak -t | volledig |
- zich stiekem, heimelijk, achterhoudend gedragen
- zacht worden of zacht maken
- Het woord muiken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "muiken" herkend door:
27 % | van de Nederlanders; |
9 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ muiken op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be