miscommunicatie
Uiterlijk
- mis·com·mu·ni·ca·tie
- samenstelling van mis en communicatie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | miscommunicatie | miscommunicaties |
verkleinwoord | - | - |
de miscommunicatie v
- (communicatie) misverstand in de communicatie, waardoor de boodschap niet goed aankomt bij de ontvanger
- Het was een typisch geval van miscommunicatie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord miscommunicatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.