intrusief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  intrusief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·tru·sief

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Engelse intrusive en van het Latijnse intrudere

Bijvoeglijk naamwoord

intrusief; op een wijze waarbij, zonder toestemming of daartoe geautoriseerd, uitgenodigd of welkom te zijn, wordt binnengedrongen, desnoods op slinkse wijze of met gebruik van geweld of hulpmiddelen

1. intrusief; in relatie tot penetratietesten (ook wel: pentesten): op een wijze waarbij, al dan niet met gebruik van hulpmiddelen, wordt gepoogd kwetsbaarheden en/of zwakke plekken te benutten of uit te buiten, teneinde het bestaan onomstotelijk aan te tonen

Verwante begrippen

• In-, op-, binnendringend

Vertalingen

    1.   

Engels: intrusive (en)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.