hoofdgetuige

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hoofdgetuige    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hoofd·ge·tui·ge

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  hoofd zn  en  getuige zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hoofdgetuige	hoofdgetuiges
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de hoofdgetuige v / m

1. (juridisch) belangrijkste persoon die een gebeurtenis heeft meegemaak of op andere wijze, veelal onder ede, een verklaring kan geven ten aanzien van de ware toedracht van een zaak

   ▸ 'Jawel. Zonder twijfel, want als je het goed hebt vertaald, verklaarde hij dat de hoofdgetuige van de aanklager ten dode was opgeschreven voor jouw verhoor.

   ▸ Volgens de advocaat van PrisonLAW zijn er grote fouten gemaakt in zijn proces. De hoofdgetuige was een voor moord veroordeelde heroïnejunk die van de aanklager, in ruil voor een belastende verklaring, strafvermindering kreeg. Tijdens de zitting verzweeg hij zijn verslaving en veroordeling. De aanklager is later door de FBI schuldig bevonden aan corruptie.

Gangbaarheid

• Het woord 'hoofdgetuige' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.