homoioteleuton

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ho·mo·io·te·leu·ton
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord homoioteleuton homoioteleutons
homoioteleuta
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

het homoioteleutono

  1. (letterkunde) stijlfiguur waarbij twee of meer woorden, zinsdelen, regels of verzen met exact dezelfde uitgang direct op elkaar volgen
    Omdat in het Grieks en Latijn veel gelijkklinkende uitgangen worden gebruikt, kwam deze manier van dichten in de oudheid nogal banaal over.
     Erger kan het niet, maar nee, in de zestiende-eeuwse sonnetten, van Bellay en Shakespeare, wordt het homoioteleuton, het rijm, systematisch, en niet slechts ‘gelegentlich’ toegepast![2]
  2. (codicologie) fout die ontstaat bij het overschrijven van manuscripten, als de kopiist ongemerkt verspringt naar een identiek stukje tekst op een andere plaats
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 30 maart 2024 Weblink bron “Algemeen letterkundig lexicon : homoioteleuton” (vanaf 2012) op dbnl.org op Wikipedia
  2. Bronlink geraadpleegd op 30 maart 2024 Weblink bron
    J.P. Guépin
    “De beschaving.” (1983), Bert Bakker, Amsterdam, ISBN 9060199529, p. 298