fonograaf

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voorloper van de grammofoon’ voor het eerst aangetroffen in 1886 ^[1]
met het voorvoegsel fono- met het achtervoegsel -graaf ^[2]

de fonograaf m

toestel om geluiden mee te registreren met behulp van een wasrol, voorloper van de grammofoon

1.

Het woord fonograaf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

78 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.^[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fonograaf	fonografen
verkleinwoord	fonograafje	fonograafjes