evolute
Uiterlijk
- evo·lu·te
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | evolute | - |
verkleinwoord | - | - |
evolute [2]
- (wiskunde) (van een gladde kromme) de meetkundige plaats (verzameling) van alle plaatselijke krommingsmiddelpunten van die kromme
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord 'evolute' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.