ernst

Nederlands

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ernst
verkleinwoord

Uitspraak

• Geluid:  ernst    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ernst

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘serieuze gestemdheid, oprechtheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100

Zelfstandig naamwoord

de ernst m

1. stemming waarin men de dingen in hun wezenlijke waarde wil zien

   • De ernst van de situatie bereikte zijn hoogtepunt. 

2. de keer dat men ernstig is

   • Ze sprak met grote ernst aan de gevolgen van haar beslissing. 

Vertalingen

    1. stemming waarin men de dingen in hun wezenlijke waarde wil zien   

Duits: Ernst (de) m Engels: seriousness (en) Frans: sérieux (fr) m

Spaans: seriedad (es) v, gravedad (es) v Grieks: σοβαρότητα (el) v

Gangbaarheid

• Het woord ernst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ernst" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.