eigendunkelijk
Uiterlijk
- ei·gen·dun·ke·lijk
stellend | |
---|---|
onverbogen | eigendunkelijk |
verbogen | eigendunkelijke |
partitief | eigendunkelijks |
- naar eigen goeddunken, zonder overleg
eigendunkelijk
- op een wijze die naar eigen goeddunken, zonder overleg verloopt
- Aan de Fransen is gevraagd niet meer eigendunkelijk skalians en andere eigendommen van Surinamers te vernietigen aan de grens, omdat Suriname als bevriende natie ook bezig is zaken op orde te stellen in de regio.[1]
- Het woord eigendunkelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.