dañvad

Bretons

Uitspraak

• IPA: /ˈdãː.vat/

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord: Uit Middelbretons dauat, uit Brythonisch *damatos, bij de Indo-Europese vorm *demh₂-eto- of *dm̥h₂-eto-, een afleiding van de wortel *demh₂- ‘tam, temmen’, waaruit Bretons doñv ‘tam’ en Oudiers damnaid ‘tam maken’. Verwant met Cornisch davas, Welsh dafad en Oudiers dam ‘os’.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dañvad	deñved

Zelfstandig naamwoord

dañvad m

1. (dierkunde) schaap