dîner
Uiterlijk
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| dîner |
dînais |
dîné |
| eerste groep | volledig | |
- via Oudfrans disner van Laat-Latijn disjejunare (zie ook cognaat déjeuner), wat door haplologie disjunare werd. De dis- werd vandaar uitgesproken als disn- met een onverklaarbare -i- [1]
dîner
- onovergankelijk, (voeding) dineren, de avondmaaltijd gebruiken
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
| dîner | le dîner | dîners | les dîners |
dîner m
- ↑ dîner (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)
op de website cnrtl.fr
.