concertatie

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • con·cer·ta·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord concertatie concertaties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de concertatiev

  1. op overeenstemming gericht overleg
     Bovendien ontbrak op het niveau van de ministeriële departementen elke vorm van concertatie: de ene minister wist niet van de andere welke maatregelen hij in verband met het vereisen van het bewijs van burgertrouw uitvaardigde.[1]
     Morgen, 22 oktober 2009, beginnen de concertaties.[2]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Bronlink geraadpleegd op 24 februari 2022 Weblink bron
    Luc Huyse & Steven Dhondt
    “Onverwerkt verleden. Collaboratie en repressie in België, 1942-1952.”, 2e druk (1991), Kritak, Leuven, ISBN 9063033508, p. 115
  2. Bronlink geraadpleegd op 24 februari 2022 Weblink bron
    Pieter De Crem
    “inbreng in Commissie voor de Landsverdediging” (21 oktober 2009 namiddag), bij 1.10 op diekammer.be