chêne
Uiterlijk
- chê·ne
- Oudfrans chasne, uit Volkslatijn casnus, ontleend aan Gallisch *cassanos ‘verdraaid, knoestig’, afleiding van *cassos ‘krullig’; vgl. Iers cas ‘kronkelend; krullig’. Evenals Gascons casse ‘eik’ en Asturisch caxigu ‘eik’.
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
chêne | le chêne | chênes | les chênes |
chêne m