bliknout
Uiterlijk
- IPA: /blɪknoʊ̯t/
- blik·nout
bliknout perfectief
- knipperen; snel aan- en uitgaan van een licht
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | bliknu | blikneme | |
tweede persoon | informeel | blikneš | bliknete |
formeel | bliknete | ||
derde persoon | blikne | bliknou |
- Oude schrijfwijze: bliknouti perfectief