bleuñv
Bretons
Uitspraak
- IPA: /blœ̃w/
Woordherkomst en -opbouw
- erfwoord: Afkomstig uit Middelbretons bleuzu, bleuzff, uit Oudbretons bloduu, uit Keltisch *blātus, een gesubstantiveerde deelwoord van de Indo-Europese wortel *bʰleh₃- ‘zwellen, gedijen’, waaruit ook Nederlands bloem. Verwant met Cornisch bleujenn (ev), bleujyow (mv), Welsh blawd (ev), blodau (mv) en Nieuwiers bláth.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bleuñvenn | bleuñv |
Zelfstandig naamwoord
bleuñv m