bètareceptor
- bè·ta·re·cep·tor
- samenstelling van bèta en receptor
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bètareceptor | bètareceptoren bètareceptors |
| verkleinwoord | bètareceptortje | bètareceptortjes |
de bètareceptor m
- (biologie) receptor van het sympathisch zenuwstelsel die op prikkeling reageert met o.a. bloedvatvernauwing, versnelling van het hartritme e.d
- Het woord 'bètareceptor' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.